ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ
Είναι πολύ απλό να αλλάξεις το πολίτευμα. Πριν από αρκετά χρόνια η αλλαγή πολιτεύματος έγινε σε μια χώρα που ήταν σε οικονομική και πολιτική κρίση.
Τα βήματα προς την αλλαγή πολιτεύματος ήταν απλά μεθοδικά μελετημένα από ένα κόμμα των 2-4% και δημοκρατικά εκπροσωπούμενο στην Βουλή της χώρας. Η κατάληψη της εξουσίας άρχιζε μερικά χρόνια πριν κατά την διάρκεια οικονομικής κρίσης. Το σχέδιο ήταν :
Οικονομική κρίση - εκλογές - δημοκρατικά εκπροσωπούμενα κόμματα στην Βουλή (4-5)
Κυβέρνηση από κόμματα κέντρο δεξιά - αριστερά - αντιπολίτευση άκρα αριστερά, άκρα δεξιά και διάφοροι ανεξάρτητοι πατριώτες
Εκλογές δημοκρατικές - κυβέρνηση με μικρή πλειοψηφία ( συνδυασμός άκρα αριστερά με ανεξάρτητους πατριώτες ) και υποστήριξη μη φανερή από ακροδεξιό κομμα
Αδυναμία της κυβέρνησης αντιμετώπισης οικονομικών προβλημάτων (λόγο ιδεολογίας και σχεδίου) - “εισβολή" κομματικών στελεχών και υποστηρικτών στις βασικές δομές τους κράτους (στρατός, αστυνομία, ραδιοφωνία, τηλεόραση, δικαστική εξουσία )
Εντονότατη οικονομική κρίση με κλείσιμο Τραπεζών, ακινησία κεφαλαίων, κατασχέσεις καταθέσεων κλπ. -
Κοινωνικές διαμαρτυρίες - αστυνομία αδυνατεί την καταστολή των κοινωνικών διαμαρτυριών - αναλαμβάνει ο στρατός την στήριξη της τάξης μαζι με την αστυνομία και τα αλλα όργανα της καταστολής
Η κυβέρνηση παραμένει επίσημα “ κυβέρνηση του λαού “
Η αντιπολίτευση αντιμετωπίζεται με κατηγορίες “διαφθοράς “ ή “κατάχρηση δημόσιου χρήματος “
Εξαφάνιση της “ενοχλητικής” αντιπολίτευσης - κατάργηση Συντάγματος - μονοκομματικό κράτος
Αλλαγή Συντάγματος στο όνομα του λαού - δημιουργία Λαϊκής Κυβέρνησης ( οι αντιπρόσωποι του λαού) με κατάργηση των κοινωνικών τάξεων
Αποτέλεσμα: αλλαγή πολιτεύματος, χρόνος αλλαγής πολιτεύματος : δυο χρόνια.
Αυτά είναι τα στάδια αλλαγής πολιτεύματος.
Εφαρμόσθηκε με “επιτυχία" στην Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, κλπ . Πριν από 30 χρόνια το αρχικό εγχειρίδιο με την “τεχνική” αυτή κυκλοφορούσε ακόμα και διδασκόταν στα Κομματικά Πανεπιστήμια. Σε αυτά τα “Ινστιτούτα” Πολιτικής Καθοδήγησης αποφοιτούσαν εκλεκτικοί αριστεροί “κομματικοί φοιτητές” ντόπιοι και ξένοι. Οι ξένοι “φοιτητές" ερχόντουσαν από διαφορες χώρες του δυτικου κόσμου οπου υπήρχε η πιθανότητα εφαρμογής της τεχνικής (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρος κλπ.)
Τα βήματα προς την αλλαγή πολιτεύματος ήταν απλά μεθοδικά μελετημένα από ένα κόμμα των 2-4% και δημοκρατικά εκπροσωπούμενο στην Βουλή της χώρας. Η κατάληψη της εξουσίας άρχιζε μερικά χρόνια πριν κατά την διάρκεια οικονομικής κρίσης. Το σχέδιο ήταν :
Οικονομική κρίση - εκλογές - δημοκρατικά εκπροσωπούμενα κόμματα στην Βουλή (4-5)
Κυβέρνηση από κόμματα κέντρο δεξιά - αριστερά - αντιπολίτευση άκρα αριστερά, άκρα δεξιά και διάφοροι ανεξάρτητοι πατριώτες
Εκλογές δημοκρατικές - κυβέρνηση με μικρή πλειοψηφία ( συνδυασμός άκρα αριστερά με ανεξάρτητους πατριώτες ) και υποστήριξη μη φανερή από ακροδεξιό κομμα
Αδυναμία της κυβέρνησης αντιμετώπισης οικονομικών προβλημάτων (λόγο ιδεολογίας και σχεδίου) - “εισβολή" κομματικών στελεχών και υποστηρικτών στις βασικές δομές τους κράτους (στρατός, αστυνομία, ραδιοφωνία, τηλεόραση, δικαστική εξουσία )
Εντονότατη οικονομική κρίση με κλείσιμο Τραπεζών, ακινησία κεφαλαίων, κατασχέσεις καταθέσεων κλπ. -
Κοινωνικές διαμαρτυρίες - αστυνομία αδυνατεί την καταστολή των κοινωνικών διαμαρτυριών - αναλαμβάνει ο στρατός την στήριξη της τάξης μαζι με την αστυνομία και τα αλλα όργανα της καταστολής
Η κυβέρνηση παραμένει επίσημα “ κυβέρνηση του λαού “
Η αντιπολίτευση αντιμετωπίζεται με κατηγορίες “διαφθοράς “ ή “κατάχρηση δημόσιου χρήματος “
Εξαφάνιση της “ενοχλητικής” αντιπολίτευσης - κατάργηση Συντάγματος - μονοκομματικό κράτος
Αλλαγή Συντάγματος στο όνομα του λαού - δημιουργία Λαϊκής Κυβέρνησης ( οι αντιπρόσωποι του λαού) με κατάργηση των κοινωνικών τάξεων
Αποτέλεσμα: αλλαγή πολιτεύματος, χρόνος αλλαγής πολιτεύματος : δυο χρόνια.
Αυτά είναι τα στάδια αλλαγής πολιτεύματος.
Εφαρμόσθηκε με “επιτυχία" στην Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, κλπ . Πριν από 30 χρόνια το αρχικό εγχειρίδιο με την “τεχνική” αυτή κυκλοφορούσε ακόμα και διδασκόταν στα Κομματικά Πανεπιστήμια. Σε αυτά τα “Ινστιτούτα” Πολιτικής Καθοδήγησης αποφοιτούσαν εκλεκτικοί αριστεροί “κομματικοί φοιτητές” ντόπιοι και ξένοι. Οι ξένοι “φοιτητές" ερχόντουσαν από διαφορες χώρες του δυτικου κόσμου οπου υπήρχε η πιθανότητα εφαρμογής της τεχνικής (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρος κλπ.)
